“Annem beni sanki bir oyuncak gibi kullandı. Onun yüzünden sık sık okul değiştirdim.”
“Babam bana hiç değer vermedi. Hiç istemediğim ve sevmediğim halde yıllarca sırf o istiyor diye futbola gitmek zorunda kaldım. Çocukluğum mahvoldu.”
“Ailemde değer görmedim. Benim duygularım ve düşüncelerim hiç bir zaman sorulmadı ve önemsenmedi. Sonrasında değer gördüğümü zannettiğim ilk gence de kendimi teslim ettim.”
Aile içinde değer görmediğine, kendisine saygı duyulmadığına inanan çocuklar, ne yazık ki değer, sevgi ve saygı duygusunun eksikliğini dışarıda aramaya başlar. Çünkü bu duygular bir çocuk için yemek, içmek gibi ruhunun olmazsa olmaz ihtiyaçlarıdır. Anne babalar olarak çocuğumuza nasıl hissettirdiğimizin farkında olmalıyız.
Hiç bir anne baba çocuğunun kötü olmasını ve bu durumlara düşmesini istemez. Ama farkında olmadan çocuğunu bu durumlara iten, değersiz hissettiren anne babalar ne yazık ki çok fazla var.
Çocuğunuzu iyi bir eğitim alsın diye iyi okullara göndermek istemeniz çok güzel bir niyet aslında. Ama bu okul iyi değil hadi başka okula gidiyorsun; burası da iyi değilmiş olmadı başka okula deyip çocuğun fikrini sormadan, önemsemeden bunu yapmak doğru değil. Sonradan gittiği her okulda yalnız kalacağını, dışlanabileceğini de düşünmelisiniz. En önemlisi onunla oturup gözlerinin içine bakarak, onun düşüncelerini sorarak bunu yapmalısınız. Ancak o zaman çocuğunuz onu önemsediğinizi ve ona değer verdiğinizi hissedebilir. Onunla ilgili hemen her konuda bu şekilde yapmalısınız. Onu, “Adam” yerine koyarak!
Bu gibi davranışlar çocuğu şımartmak değildir! Aksine, "Seni önemsiyorum ve benim için değerlisin" demektir.
Çocuğunuzu kurslara, spor dallarına yönlendirdiğinizde onun duygu ve düşüncelerini önemsemelisiniz. Hiç kimse kendisini başarılı görmediği ve hissetmediği bir işi yapmayı sevmez. Sevmediği bir işi de çocuğunuza zorla yaptırmaya çalışarak ona iyilik değil kötülük yapmış olursunuz. Onun ruhunu, kişiliğini ezer, kendini değersiz ve başarısız hissetmesine neden olursunuz. Sevildiğini, önemsendiğini, değerli olduğunu ailesinde hissedebilen çocuklar gelecekte, mutlu ve hayat başarısını elde edebilen bireyler olabilirler. Bütün çocuklar buna değer.